Blog 3: Van alles en nog wat!

17 februari 2018 - Suriname River, Suriname

Bon tardi! 

Hier weer een blog over het leven op Curaçao (en een beetje Suriname!).

Er is heeul veel gebeurd sinds de vorige blog.. onze start hier op het eiland is de laatste weken in een sneltreinvaart gegaan! Een baan voor mij, meubels zoeken om ons huis een beetje 'Thom en Maren' te maken, een nieuw huisgenootje erbij, Thom zijn verjaardag voor het eerst hier gevierd (zonder visite ..best gek!) en natuurlijk onze trip naar Suriname.. Ik zal bij het begin beginnen; 

1 februari konden wij in ons nieuwe huissie.. uit het studentenhotel waar we zaten naar een groot leeg huis met zijn tweeën. Een flinke overgang. Gelukkig vonden (en vinden) we elkaar nog steeds heel erg lief, maar ondanks dat kwam er heel wat spanning bij kijken. We verschillen nogal van elkaar, als ik wit ben is Thom zwart en als ik noord ben is Thom zuid. Dat houdt elkaar enorm in evenwicht, maar soms zorgt het er ook voor dat de een het net ffies anders ziet als de ander! Haha. Ik ben best makkelijk met geld, Thom iets minder. Daarnaast is Thom net even wat netter en wil alles snel netjes en klaar, ik hierin tegen ben wat chaotischer. Gelukkig is het goed gekomen en met een compromis hier en daar hebben we uiteindelijk een heerlijk huisje om in te wonen! De kleuren zijn blauw en geel, gewoon omdat we in de Caraïben wonen! Iedere keer als ik mijn bord of beker pak wordt ik vrolijk van het kleurige servies! Het is nog steeds een enorm huis voor ons twee.. met twee logeerkamers en een badkamer voor de gasten(hint).. maar voor nu heerlijk!!! 

Tijdens de perikelen van het verhuizen ben ik vacatures in de gaten blijven houden. Zo kwam de vacature van kindercentrum Kennis voorbij. Zij vroegen een huiswerkbegeleider voor de Nederlandse taal. Na een brief te hebben gestuurd werd ik uitgenodigd voor een gesprek. Na het gesprek mocht ik meedraaien en voor ik het wist was ik aangenomen! Ik ga lesgeven aan 12 kinderen van groep 5/6 van verschillende afkomst. Ik begin de 26e officieel; dus volop aan de bak ! (op zijn Antiliaans gezien dan.. het is 20 uur in de week :p) 

3 Februari was Thom jarig.. best gek zo; ik had geen cadeau (pfoe.. wat koop ik waar???) en ik was de enige die hem jarig kon laten voelen (visite was een beetje ver weg). Gelukkig had ik uiteindelijk toch een leuk cadeautje voor hem...  De dag begon namelijk bijzonder..  in de ochtend zouden we 2 loungestoelen halen.. Een man met een pick up zou ons meeten op het adres van de stoelen. Naïef als we waren stonden we stipt om 9.00 bij het adres.. geen pick up man te bekennen.. Wij hem bellen.. had hij 'autopech'! Of dit de waarheid of een smoesje was zal ik in het midden laten. In ieder geval gingen wij maar weer naar huis.. Vanuit de auto keek ik een tuin in waar een scharminkel van een pupje zat.. Ik heb meteen Thom gevraagd om te stoppen! Toen ben ik de tuin in gegaan en heb geprobeerd aandacht te krijgen van de pup , maar hij reageerde amper op me. Toen ik contact kreeg met de eigenaresse vertelde ze dat zijn 6 broertjes/zusjes al dood waren en mama weggegeven was. Hij kreeg af en toe wat rijst als ze wat over had en ze vermoedde dat ik ziek was. Gelukkig accepteerde ze mijn hulp en stelde ze voor dat ik hem mocht hebben (jaja zo gaat dat hier).. Thom was minder enthousiast, maar ik was vastberaden; hij gaat mee naar de dierenarts! Na 3 uur wachten met een lusteloos pupje op schoot waren we eeeeindelijk aan de beurt bij de dierenarts. Hij bleek een echt vechtertje te zijn, want zijn lichamelijke conditie was heel zwak. Hij had het niet veel langer volgehouden zei de dierenarts. Inmiddels krijgt hij elke dag vitamine, antibiotica, een luizenmiddel (hij zat onder de krioelende beestjes) en wormenmiddel en natuurlijk fatsoenlijk puppyvoer! Het is een heerlijk ondeugend klein mannetje die het liefste overal op bijt en je vaak uitdaagt tot spelen. Toen ik met Simone, een van mijn beste vriendinnetjes aan het skypen was, het weekend nadat we hem vonden, werden zij en Yamiro verliefd op Toet (vanwege zijn heerlijke toetje). Zij gaven aan hem (als hij sterk genoeg is) in Nederland te willen adopteren!!! Nu ik het schrijf ben ik nog zo dankbaar dat we hem vonden en dat hij een superfijn leven tegemoet gaat! Twink is minder dankbaar (vermoed ik) want zij moet de baassies nu delen. Ze heeft 100% niks met de kleine , toch ben ik bang dat ze er toch aan zal moeten wennen. Thom en ik hebben de afspraak dat ik 1 hondje mag fosteren (tijdelijk opvangen) op het eiland. Dus als Toet sterk is en naar Nederland gaat komt er een andere hond bij ons thuis die onze zorg even nodig heeft!

  blog 3 10 blog 3 11     Dit is Toet!

Ook wil ik vertellen over onze week Suriname (Even erop uit; namelijk maar 2,5 uurtjes vliegen vanaf Curaçao).

Suriname is een land van uitersten. Ik heb mijn ogen uitgekeken.. een statig huis met luxe uitstraling vlak naast een krotje waarvan je je afvraagt hoe lang het hout het nog gaat volhouden. Mensen met grote, dure auto's in tegenstelling tot de 100derden zwervers die je tegenkomt (en ook hier, ik denk nog wel erger als op Curaçao; zwerfdieren!). Iedereen die je het hier vraagt geeft aan dat dan ook al het geld dat de overheid heeft opgaat aan hun eigen vrienden en familie (vreselijk veel corruptie). Subsidies bestaan niet en mensen moeten zelf keihard hun best doen om rond te komen (als dat al lukt). De minimumlonen liggen hier rond de 700 Surinaamse dollars per maand (€70,- in de maand maand!). Het leven is hier wel goedkoper gelukkig.. maar toch hebben veel mensen moeite om met het geld voor zichzelf te zorgen.

blog3 4  Houten huizen in Suriname

Voor ons was het weekje spotgoedkoop, we hebben 3x heerlijk gado gado gegeten bij blauwgrond. Dit is een straatje met allerlei goedkope Javaanse eettentjes. 1 gerecht kost hier omgerekend ongeveer €3,- ! Ook het verblijf was heel erg goedkoop.

blog 3 9   Gado gado bij de Blauwgrond!

Verder hebben we 3 tours gedaan; 

We begonnen met (vond ik) de allerleukste tour! We gingen met een boot de rivier op waar we eerst mochten kijken bij een garnalenvisser. Daarna gingen we verder naar een plek waar dolfijnen !konden! zijn. En wij geluksvogels hebben volop mogen genieten van hun dansjes en de mooie geluiden!! Ik was helemaal onder de indruk; ze horen gewoon in de natuur, zo mooi om dat te zien! Na gedag te hebben gezegd tegen onze nieuwe vrienden zijn we verschillende (vroegere) plantages afgegaan waar we stopten met de boot en gingen kijken op de plantage . Op de plantages wonen nog steeds mensen gezamenlijk; je hebt er een schooltje, 1 supermarkt, 1 kapper, 1 kroegje! Heel leuk om te zien. Mensen in Suriname, of het in Paramaribo is of op de plantages of waar dan ook, ze zijn zoooo vriendelijk! Iedereen groet je en vraagt hoe het gaat! Ook hebben we veel gefietst in Suriname. Als we op de fiets mensen voorbij gingen zeiden ze allemaal dat we voorzichtig moesten doen. Hoe lief! Totaal vreemden!! Wat dat betreft is dit land echt een aanrader :)

blog 3 16blog3 5blog3 6

Met een andere tour gingen we in een stationwagen naar Nickerie, wat ligt aan de grens van Suriname en Guyana. Deze stad ligt in het noordwesten van Suriname, waar vooral heel veel aan landbouw gedaan wordt. Je ziet heel veel rijstvelden en daarnaast ook honderden bananenbomen! Nickerie is een mooie, rijke (voor Surinaamse begrippen) stad. Onderweg naar Nickerie deden we de verschillende dorpen aan, zoals Wageningen en Groningen.

blog 1blog3 2

De volgende dag zijn we richting Jodensavanne geweest. Hier woonden rond de 16e en 17e eeuw vele joden met hun slaven. Dit was heel interessant; we hebben onderweg een nederzetting bekeken waarin je kon zien waar de slaven en hun meesters woonden. Heftig idee; dat mensen daar keihard moesten werken voor hun meesters en op de meest lugubere manieren gestraft werden. Jodensavanne bestaat uit superdroge grond waar vooral heel veel bomen staan en vrachtauto’s af en aan rijden om hout te vervoeren. In deze omgeving wonen veel indianen. We zijn in een heel mooi park geweest die door indianen gemaakt is. Hier was blaka watra; zwart water waarin je kon poedelen! Heel rare ervaring dat je je eigen lichaam niet meer ziet! Het water heeft een hoge zuurgraad en door bruine bladeren in het water ontstaat de zwarte kleur. Je zou verwachten vies water, maar niets is minder waar! Het is superschoon, koud water:)

blog 3 8
blog 3 7

De natuur is in Suriname ongekend mooi, dit is de tweede reden waarom dit land echt een aanrader is!

blog 3 12 Happy in Suriname!

Wat minder is; ook in Suriname heb je zoveel zwerfhonden! Heel veel puppy’s.. maar ook volwassen honden. De meesten hebben een baas, maar worden aan hun lot overgelaten . Degenen die mij een beetje kennen weten dat ik ze het liefst allemaal wil meenemen en wil onderdompelen in alle liefde die ik voor dieren heb.. toch is de realiteit dat dit natuurlijk onmogelijk is. Om in ieder geval iets te kunnen doen voer ik iedere hond die ik tegenkom. Verder ben ben ik gaan zoeken naar stichtingen in Suriname die helpen om dierenleed te verminderen. Stichting Henk Ambrahams is de enige Stichting in Suriname (samen met het dierenasiel) die dit doet. Zij voeren dagelijks honderden honden in de districten rondom Paramaribo. Ook steriliseren zij waar ze kunnen. Ik ben op bezoek gegaan met een donatie, deze wordt gebruikt om een sterilisatie project op te zetten in een van de districten. De mevrouw van de organisatie was mij zo dankbaar, echt heel lief! En ik ben blij met de kleine beetjes die ook helpen.. als we allemaal een beetje helpen komen we samen heel ver!!

Wij willen zeker nog een keer terug naar Suriname, maar dan om met een gids het oerwoud in te trekken! Je hoort van velen dat dit helemaal een ervaring is die je nooit meer vergeet:) Inmiddels zijn we weer lekker op het eiland.

Voor nu; back to reality. Ook op Curaçao moet gewerkt worden! En ook moeten we aan de studie om papiamentu snel eigen te maken..

Deze blog was misschien nog een beetje jaloersmakend maar vanaf nu gaan wij ook weer verder met het gewone leven op Curaçao. Weliswaar wel het gewone leven met veel zonneschijn en een strand binnen handbereik!!! ;) 

Ik hoop voor jullie dat de lente zich snel ontpopt in Nederland zodat de vogels weer volop gaan fluiten en de zon ook daar wat vaker tevoorschijn komt! 

Liefs en tot de volgende, ayooooo!

Foto’s

11 Reacties

  1. Ria de Kreek:
    17 februari 2018
    Wat weer een super mooi verhaal Maren.
    Ik blijf je volgen hoor❤❤
    Ik mis Curacao heel erg vooral omdat het in Nederland koud is en we weer lang moeten wachten dat het hier weer echt warm wordt.
    Maar goed dat is niet anders.
    Spreek je weer snel.
    Liefs ook van André.
  2. Anja:
    18 februari 2018
    Wat weer mooi geschreven Maren. Ben blij dat het goed gaat met jullie. Zou zo graag even willen komen en kijken naar jullie huisje, maar goed dat komt nog wel. Veel liefs en veel succes met jullie werk. Anja
  3. Ina Assen:
    18 februari 2018
    Prachtig geschreven Maren, doe de groeten aan Thom.
  4. Margot van der Weide:
    18 februari 2018
    Geweldig geschreven. Ik ga jullie volgen.
  5. Chetan segijn:
    18 februari 2018
    Hi Thom &
    Ik wist het! Dat jullie zouden genieten....houen zo!!!! Kuzzzz
  6. Alie Kosse:
    18 februari 2018
    Prachtig, wat een mooi verhaal, je zou zo schrijfster kunnen worden.
    Ben idd een beetje jaloers .
    Wens jullie samen heel veel geluk daar, en blij dat we mee mogen lezen.
    Succes en de groeten aan Thom
  7. Adriaan:
    18 februari 2018
    Lieve Thom en Maren,

    Wat een leuk verslag. Je moet echt iets met je schrijverskunsten doen want je hebt zeker talent.
    Fijn dat alles goed gaat en beetje bij beetje jullie leven vorm begint te krijgen daar.
    Ik kan niet wachten tot het volgende verslag.

    X Adriaan
  8. Henny en paul:
    18 februari 2018
    gaaf Maren en Thom erg goede indruk hoewel ik al veel wist gaaf hoor we Skype gauw
    tot zo snel mogelijk snappie kussss
  9. Jolanda de Gier:
    18 februari 2018
    Hee Maten & Thom wat een leuk verhaal weer, en wat schrijf je dat leuk op! Erg leuk om jullie avonturen te lezen, jullie hebben het daar fijn en dat is de bedoeling. Ga zo door en geniet!
  10. Susan de Visser:
    19 februari 2018
    Wat een avonturen en belevenissen en dat dat terwijl jullie er nog maar zo kort zijn. Heel mooi om jullie te volgen. En ja het voorjaar begint hier zo langzamerhand ook. Vogels waren vanochtend al aan 't fluiten. Ik wens jullie weer veel succes en op naar t volgende verhaal.
  11. Marjet Manning:
    11 maart 2018
    Super mooi verhaal!! Genieten daar he. Beetje jaloers hihi